Tek 2 Mbretërve 6, gjejmë disa histori të profetit Elisha. Një nga historitë përfshin mbretin e Aramit që po ndjek Eliseun dhe dëshiron të kapë profetin. Në vargun 13, mbreti thotë: “Shko e shiko ku është, kështu që unë mund të dërgoj njerëz ta kapin”. Kështu që jashtë ushtrisë shkon në Dothan (jo Alabama) natën dhe rrethon qytetin.
Shërbëtori i Eliseut zgjohet të nesërmen në mëngjes dhe del jashtë për të gjetur vendin e rrethuar nga ushtria me qerre dhe kuaj. Ai shpejt hyn në Elise dhe thërret: “Oh, zotëria im, çfarë duhet të bëjmë?” Elisha me qetësi përgjigjet: “Mos ki frikë, sepse ata që janë me ne janë më të shumtë se ata që janë me ta.”
Unë vetëm mund ta imagjinoj atë që shërbëtori po mendonte… «Zotëria im ka humbur mendjen. Jemi vetëm dy prej nesh dhe ai nuk e sheh atë që është jashtë. ” Ose “Zotëria im është një idiot dhe nuk e di se çfarë do të bëjë”. Ose “Të gjithë do të vdesim !!!!”
Historia vazhdon me Eliseun duke u lutur, “Zot, të lutem hapi sytë dhe le ta shohë”. Zoti dëgjon dhe i përgjigjet lutjes së Eliseut. Shërbëtori ishte në gjendje të shihte malin e mbuluar me kuaj dhe qerre zjarri rreth e përqark Eliseut!
Pyetje:
• Si zbatohet kjo histori për situatën tuaj dhe pozicionin e udhëheqjes suaj?
lisha dhe shërbëtori i tij janë bllokuar në një situatë pa fitore. Dhe Elisha ndalet të lutet. Ne shpesh mund ta gjejmë veten në situata pa fitore në jetë dhe udhëheqje. Ne mund të pyesim se cili është në botë rezultati i mundshëm dhe i mundshëm i skenarit me të cilin po përballemi. Nga brenda po duket e zymtë dhe e errët. Ne kërkojmë përgjigje nga burimet tona, ose nga miqtë tanë. Ne shikojmë çdo burim në internet. Ne kemi nevojë për ndihmë dhe kemi provuar gjithçka. Në një moment të dëshpërimit tonë, dëgjojmë atë zë akoma të vogël duke pëshpëritur, “Pyet Mua”. Ndoshta atëherë ose disa ditë më vonë pasi kemi dëgjuar pëshpëritje përsëri dhe përsëri, ne vendosim “çfarë duhet të humbas ??” Do te pyes.
Merrni parasysh netët pa gjumë, kërkimet e pafrytshme, pyetjet pa mbarim dhe prapëseprapë Zoti i universit po pret që ne të bëjmë! Ai nuk do të ndërhyjë i paftuar. Ai po pret me durim për të na ndihmuar.
Po sikur të fillonim atje siç bëri Elisha? Një ushtri që e rrethon, vështirësi të mëdha, sfida përreth, një bashkëpunëtor i stresuar në panik dhe profeti ndalet të lutet. Një lutje e thjeshtë – “Zot, hapi sytë!” Atëherë bashkëpunëtori i stresuar ka përvojën e një jete të tërë – ai kishte një ulëse të radhës së parë për veprimtarinë e Zotit.
Lutja:
Zoti më ndihmo të hap sytë ndaj asaj që po bën në jetën time dhe rreth meje. Hapi sytë e atyre njerëzve që po punojnë me mua. Për të parë fuqinë tuaj dhe dorën e ndihmës.